اين مشکلات مي‌تواند در هر جايي از پا ايجاد شود؛ از انگشتان گرفته تا قوس پا، پنجه تا پاشنه پا و از رو تا مچ پا. پوشيدن چنين كفش‌هايي نه‌تنها باعث ايجاد درد بلکه بروز بيماري‌هاي پوستي، ميخچه‌، پينه و عفونت‌هاي قارچي هم مي‌شود. مشکلات ناشي از پوشيدن کفش نامناسب فقط محدود به پا نيست و ساير قسمت‌هاي بدن مانند ستون فقرات، مفاصل ران، زانو‌ها، مچ پا و حتي نحوه راه رفتن و تعادل فرد را هم دچار مشكل خواهد كرد. اين مطلب شما را با بدترين نوع كفش‌ها و عوارض آنها آشنا مي‌کند.

كفش‌هاي غيراستاندارد

منظور از نامناسب بودن و غيراستاندارد بودن کفش، غيراستاندارد بودن اجزاي آن مانند پاشنه، پنجه، رويه، کفي و قسمت زيرين آن است؛ حتي جنس و اندازه کفش که هرکدام از اين موارد جاي بحث دارد.

مشخصات كفش مناسب

کفش‌هاي مناسب و استاندارد مشخصاتي دارند كه از آسيب‌رسيدن به پا و ساير قسمت‌هاي اندام تحتاني حين قدم زدن جلوگيري مي‌کنند. اين کفش‌ها نوک‌تيز نيستند و از مواد محکم و ضربه‌گير در ساخت آنها استفاده شده است. كفش مناسب معمولا بنددار است تا با شکل‌هاي مختلف پا قابل‌تغيير باشد و از وارد شدن ضربه و نيروهاي مالشي يا اصطکاک روي نواحي مختلف پا جلوگيري كند. اين كفش‌ها به‌گونه‌اي طراحي شده‌اند که اگر براي مدت طولاني پوشيده شوند، پا را تحت‌فشار قرار ندهند. مزيت مهم ديگر كفش‌هاي استاندارد، ارتفاع مناسب پاشنه و توزيع متعادل فشار در پاست.

اين کفش‌ها که اصطلاحا در بازار به آن «كفش‌هاي طبي» گفته مي‌شود، از نظر جنس، مدل و نحوه قرار گرفتن پا استاندارد هستند. از آنجا كه کفش طبي تعريف مخصوصي دارد، شايد بهتر باشد به اين نوع کفش‌هاي موجود در بازار، «کفش‌هاي سالم و مناسب» بگوييم.

اگر فردي دچار ناهنجاري، تغيير شکل يا دردهاي دردناك در پا باشد، براي کاهش درد يا جلوگيري و درمان بدشكلي پا و كاهش درد در ساير قسمت‌هاي بدن مانند زانو، ستون فقرات کمري و بهبود نحوه راه‌رفتن بايد از کفش يا کفي «طبي» استفاده كند. کفشي كه حتما بايد به‌وسيله پزشک تجويز و سپس ساخته شود.

بدترين کفش‌ها کدامند؟

اگر سلامت را مبنا بگيريم، مي‌توانيم بگوييم که ? گروه از کفش‌ها خطرناک‌تر از بقيه کفش‌ها هستند. اين ? گروه عبارتند از: کفش‌هاي پاشنه‌بلند، نوک‌تيز زنانه، عروسکي، سکويي، نوک‌تيز مردانه، صندل‌ها و کفش‌هايي که دقيقا اندازه پاي شما نيستند.

كفش‌هاي پاشنه‌بلند: پاشنه‌هاي نامناسب تشديدكننده مشكلات قلبي‌اند. از بين اجزا و قسمت‌هاي مختلف کفش، پاشنه آن اهميت بسياري دارد. پاشنه نامناسب كفش مي‌تواند با اثر مستقيم بر پاشنه پا و تشديد مسايل قبلي، مشكلاتي به وجود آورد. پاشنه بلند با آنكه خودبه‌خود پينه ايجاد نمي‌کند ولي مي‌تواند آن را تشديد كند. کوتاهي تاندون آشيل و کم شدن محدوده دامنه حرکتي مفصل مچ پا نيز از ديگر عوارض کفش‌هاي پاشنه‌بلند است که باعث ايجاد درد در پاشنه پا مي‌شود. يکي از دلايل شيوع درد در ناحيه پاشنه پا در خانم‌ها هم پوشيدن کفش‌هاي پاشنه‌بلند است به‌طوري که وقتي خانمي با درد ناحيه پاشنه يا خارپاشنه مراجعه مي‌كند، بايد حتما نگاهي به کفش‌هاي او از نظر اندازه و پاشنه‌هاي بلند انداخت زيرا بعضي از بررسي‌ها نشان داده‌اند نزديك به 70 درصد خانم‌هايي كه دچار درد ناحيه پاشنه پا هستند، کفش‌هاي پاشنه‌بلند مي‌پوشيده‌اند. علاوه بر درد ناحيه پاشنه به دليل اينکه با پوشيدن کفش‌هاي پاشنه بلند پلي‌ بين پاشنه و قسمت جلويي پا ايجاد مي‌شود، محافظي در ناحيه قوس پا وجود ندارد که اين مساله باعث ايجاد درد در ناحيه قوس پا مي‌شود و انتقال بيش از حد وزن به قسمت جلويي پا نيز باعث درد در سر استخوان‌هاي کف پا و قاعده انگشتان خواهد شد بنابراين کفش‌هاي پاشنه‌بلند مي‌توانند باعث ايجاد درد در هر قسمتي از پا شوند.

كفش‌هاي نوك‌تيز زنانه: با پوشيدن كفش‌هاي پاشنه بلند علاوه بر ايجاد درد، احتمال زمين خوردن به دليل کم شدن تعادل و پيچ‌خوردن مفصل مچ پا در افراد بيشتر مي‌شود. متاسفانه کفش‌هاي پاشنه‌بلند، معمولا نوک‌تيز هم هستند بنابراين عوارض پاشنه‌هاي بلند را تشديد و خود مشکلات جديدي ايجاد مي‌كنند. هر چند اين کفش‌ها شيک هستند، اما به دليل اينكه پنجه پا را به هم مي‌فشارند، بعد از مدتي باعث بروز درد عصبي، پينه پا، تاول و انگشت چکشي مي‌شوند. در برخي زنان، افزايش فشار وارده به پا، باعث کبودي ناخن‌ها مي‌شود. برآمدگي دردناک در قاعده انگشت شست نيز از ديگر مشکلات اين نوع کفش‌هاست كه به دليل خم شدن غيرطبيعي انگشتان پا بروز مي‌كند و هنگامي به‌وجود مي‌آيد که بافت يا استخوان در مفصل، جابجا شود. کفش‌هاي پاشنه‌بلند و نوک تيز، انگشتان پا را به هم مي‌فشارند و با گذشت زمان انگشتان چکشي و خميدگي‌هاي غيرطبيعي در مفاصل انگشتان پا ايجاد مي‌كند كه با مرور زمان، سفت‌تر و سخت‌تر مي‌شوند و گاهي كار به جايي مي‌رسد كه درمان آن فقط با روش‌هاي جراحي امکان‌پذير مي‌شود. مناسب‌ترين ارتفاع پاشنه كفش براي آقايان 2تا 3 سانتي‌متر و براي خانم‌ها 3 تا 4 سانتي‌متر است. اگر پاشنه‌هاي كفش بيش از 4 تا 5سانتي‌متر باشد، بلند محسوب مي‌شود.

کفش‌هاي عروسكي

کفش‌هاي بدون پاشنه هم دردسرساز هستند و باعث به وجود آمدن مشکلاتي در زانو، لگن و پشت و بيماري دردناکي به نام التهاب «پلانتار فاسيا» مي‌شوند. علاوه بر اين، به‌دليل اينکه کف اين کفش‌ها معمولا نازک است و قوس مناسبي ندارند، با پوشيدن آنها احتمال شکستگي استخوان‌هاي کف پا و تشديد دردهاي زانو و ستون فقرات به‌خصوص در افراد سالمند، بيشتر است. اين نوع کفش‌ها هيچ قوسي ندارند و از عملکرد مناسب پا جلوگيري مي‌کنند و مشکلات زانو، لگن و کمر به وجود مي‌آورند. کفشي که قوس مناسب نداشته باشد، باعث دردناک شدن يا التهاب کف پا مي‌شود.

صندل‌ها: احتمال آسيب به پا و شكستگي در اين کفش‌ها بسيار است. افراد مبتلا به ديابت، نبايد اين کفش‌ها را بپوشند زيرا کوچک‌ترين بريدگي و خراش پا مي‌تواند باعث بروز عوارض جدي براي آنها شود. به علاوه برخي از اين نوع صندل‌ها داراي هيچ‌گونه قوسي نيستند و از قوس پا محافظت نمي‌کنند و مي‌توانند منجر به التهاب کف پا شوند و مشکلات زانو، لگن و کمر را تشديد کنند. پوشيدن صندل‌هاي تخت لاانگشتي مي‌تواند باعث کشيدگي بيش‌ازحد، پارگي يا التهاب بافت کف پا شود. اين وضعيت باعث افزايش درد پاشنه خواهد شد.

کفش‌هاي بزرگ يا کوچک: خيلي از خانم‌ها کفش‌هايي مي‌پوشند که براي پايشان کوچک است و اين کفش‌ها باعث به‌وجود آمدن پينه، تاول، ميخچه و مشکلات ديگر در پا مي‌شود. فشار مداوم به پا مفاصل پا را تحريك مي‌كند و ورم مفصل (آرتروز) را پي دارد. براساس نتايج تحقيقات، بسياري از کودکان كه کفش‌هايي با اندازه‌هاي نامناسب مي‌پوشند در معرض خطر ناهنجاري‌هاي پا قرار مي‌گيرند.

کفش نوک‌تيز مردانه: اين نوع کفش‌هاي مردانه باعث ايجاد مشکلاتي مانند انگشتان چکشي، پينه و درد پا مي‌شوند. براي جلوگيري از ايجاد اين مشکلات کفش‌هاي نوک پهن بپوشيد.