بهاییت در مقام تبلیغات، خود را موحد و خدا را آن‌گونه تعریف می‌کند که ادیان الهی تعریف کرده‌اند، با این حال، وقتی به نوشته‌های رهبران اصلی فرقه می‌نگریم، شخص حسین‌علی نوری نه در جایگاه مظهریت، بلکه در قامت الوهیت و مقام خداوندگاری دیده می‌شود.

عبدالبهاء در سفر تبلیغی خود به اروپا و امریکا، در گردهم­آیی­ها، کلیساها و کنیسه­های گوناگون سخنرانی کرد و در مقام جانشین بهاءالله و ترویج‌کننده افکار و آثار او، اصولی را در دوازده سرفصل به‌عنوان آموزه‌های بهاییت معرفی کرد. برخی از این آموزه‌ها نه تنها بر اساس اندیشه‌های بهاءالله نبود، بلکه حتی در مواردی مثل برابری حقوق زن و مرد، مخالف تفکر وی نیز بود.

وی در تابستان­های بوشهر و در گرم­ترین ساعات شبانه­روز، به پشت‌بام می‌رفت و رو به‌سوی آفتاب به گفتن ذکر و ورد مشغول می­شد. بدیهی است این رفتار برخلاف عقل و فطرت بشری بود. از این­رو، مدافعان او می‌کوشیدند این رفتار باب را پنهان کنند، ولی داستان‌هایی که دراین‌باره در برخی منابع آمده، انکارنشدنی است.